Je wil verbindend communiceren. Waarom zou je dat willen? En hoe doe je dat?
Is er iets van onderstaand lijstje dat past?
Om anderen beter te begrijpen? Om te begrijpen wat je eigenlijk
zelf wil en welke behoeften je zelf hebt? Om dan een beter contact te hebben met
anderen? Of om vrijer te staan in het leven? Bekwamer kunnen omgaan met anderen
en plezier beleven in het samenzijn?
Wat is dan essentieel in verbindende communicatie volgens
mij:
Evenwichtig verbinden
Met wie maak je eigenlijk verbinding? Met jezelf en met de andere. Communicatie is op zijn best als het van twee kanten komt.
Het is vaak eerst geven om dan te ontvangen. Loslaten als je niets ontvangt of
benoemen wat je ontdekt bij de ander.. Verzoeken om of zoeken wat je best kan
geven. En moeilijk is dat allemaal niet, als je je maar wil verplaatsen in de
ander. Evenwichtig betekent dat je niet alleen benoemt wat je zelf
nodig hebt. Maar vooral ook even te vragen wat de intentie van de andere is.
Zonder oordeel
Ook al komt hetgeen wat de ander zegt veroordelend binnen,
de kunst is te kijken wat er achter die communicatie juist zit. Op
zoek gaan dus naar de achterliggende behoeften met andere woorden. En die
behoeften zijn zuiver, je komt ze bij iedereen tegen. Ze zijn het meest
authentiek maar vaak verscholen.
Ook bij jezelf. Let er maar eens op en probeer te benoemen vanuit welke behoefte je
communiceert. Hoe kan je nu niet oordelen zou je zeggen. Je kijkt toch vanuit
een eigen referentiekader? En toch ..de kunst is te herkennen wanneer
iets veroordelend bij je binnenkomt, het te benoemen eventueel of er even bij
blijven stilstaan en je afvragen “wat wil ik eigenlijk nu het liefst”. Niet wat
de ander doet, maar wel waar heb ik behoefte aan.
Proactief
Verbindend communiceren is heel proactief. Net het tegenovergestelde van
reageren op je gevoelens. Eerder vanuit waarden; wie wil ik zijn en hoe wil
ik in het leven staan. Natuurlijk interessant om eens die waarden onder de
loepe te nemen. Want niet met alle waarden kom je overweg. Je komt bijvoorbeeld niet weg met waarden die
erop gericht zijn je eigen behoeften achterna te lopen. Het is eerder iets van willen geven, oprechte interesse in anderen tonen. Niet om er iets van terug te
krijgen. Betrokken communiceren.. De ander proberen te begrijpen. Ook je eigen behoeftes leren herkennen en benoemen. Dan ga je
automatisch proactiever communiceren.
Vaardigheden
Wat moet je dan eigenlijk zoal kunnen om goed verbindend te
communiceren? Zin in een opsomming? Herkennen, benoemen (feiten, gevoelens én behoeften), open
vragen stellen, oprechte interesse tonen, verwonderd kijken naar de emoties,
tussen de lijnen lezen, samenvatten of parafraseren. Om aan te geven dat je
echt luistert. En dat noemen we dus precies interactief communiceren.. Inspelen
op wat de ander zegt, toevoegen en zo in gesprek komen.Wat abstract? Voorbeelden volgen..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten