Vandaag staan er 7 deelnemers op de planning; 7 nieuwsgierige en
kraakverse high potentials, popelend om samen met mij hun 360° feedback* rapport
binnenste buiten te draaien als aanloop op hun ontwikkelingsplan.
Leren via feedback start met het maken van contact
7 Hipo’s, stipt op tijd aan mijn deur in het vergaderzaaltje bij de
klant. Klokvast. Elke keer weer stelt een nieuw gezicht achter de voorzichtig
openzwaaiende deur dezelfde afwachtende vraag; “Bent u….?” “Kom erin!”, stel ik
enthousiast,” en zet u. Wil je misschien iets drinken?” Nadat ik mezelf heb
voorgesteld en kader wat de bedoeling is van vandaag, schuif
ik hen een blad voor als tool om efficiënter de resultaten van hun 360° te
kunnen interpreteren.
“Mislukken bestaat niet, er is alleen maar leren”
Absoluut, ze hebben hun rapporten gelezen, zijn strak voorbereid. Na de
structuur van het rapport kort te overlopen gaan we aan de slag. We vinden de
bevestigde sterktes en ontwikkelingspunten. We kijken met een open vizier naar wat
blinde vlekken blijken te zijn. Het valt me op hoe transparant mensen zijn als
het klimaat ok is, als het duidelijk is dat er niet oordelend naar de
resultaten wordt gekeken. Dat mislukken niet bestaat en er alleen maar leren is.
Ze stellen zich kwetsbaar op, het verwondert mij elke keer opnieuw.
Plan in evenwicht
“We geloven erin dat een ontwikkelingsplan sterke en zwakke punten
bevat. Het ontwikkelen van de sterktes maakt je uniek.” maak ik meervoudig duidelijk.
“Ontwikkelen van de zwaktes op zich maakt je alleen maar minder zwak”, gevolgd
door een beetje opgerekte, strategische stilte. Om het punt te maken.
Dit gezegd zijnde zie ik zowel verwonderde als ferm bevestigende
blikken.
We zijn niet gewoon om naar onze sterktes te kijken. Ingebakken zit het,
om eerst met een vergrootglas tegen ons gezicht te zoeken naar wat er nog beter
kon of moest kunnen..
Blinde vlekken en zwarte gaten..
We laten de stilte achter ons en vullen samen de kersverse inzichten aan.
Ons toolblad geraakt meer en meer gevuld. Verbindende pijlen moeten de
verbanden duidelijk maken. Fluo-kleuren de accenten. Commentaren van collega’s staan
op het dessert. Sommige ervan komen aan: “Heb ik het toch moeilijk mee” of “niet gedacht ik word er stil van..”
“Wat kan je er van meenemen, wat zou de insteek van je collega kunnen
zijn of wat zou hij/zij ermee bedoelen? En hoe zou je die vaardigheid aan de
dag kunnen leggen..?”
Zo gaan we door. Een uur passeert in sneltempo. “Heb je er iets aan
gehad?”, vraag ik als ze buitengaan.. In de meeste gevallen is het een
volmondig ja.
Op het einde van de dag, als de laatste deelnemer de deur achter zich heeft
dichtgetrokken, stap ik op. Naar mijn klokvaste trein; moe maar wel voldaan.
Stefan
*http://en.wikipedia.org/wiki/360-degree_feedback
Geen opmerkingen:
Een reactie posten